"ช้าง" สัตว์คู่บุญบารมีของพระมหากษัตริย์ไทย "ถ้าไม่มีช้างในการทำศึกสงครามในวันนั้น อาจไม่มีประเทศไทยในวันนี้" คงไม่ใช่คำที่กล่าวอ้างเกินจริง แล้ววันนี้ เกิดอะไรขึ้นกับช้าง สัตว์ชั้นสูงที่คู่บ้านคู่เมืองมาแต่โบราณ อ่านเรื่อง "แม่หนูกับช้าง" ก่อนดูวีดีโอเรื่องนี้นะค่ะ
แม่หนู อายุเพียง 11 ขวบ ตอนที่คุณตาหนูเสียชีวิตตอนนั้น ทิ้งให้คุณยายหนู (อายุ 37 ปี) เป็นแม่ม่ายแต่วัยเยาว์ ต้องเลี้ยงลูก หกคนด้วยตัวเอง แม่หนูมีน้องชาย4 คน มีพี่สาว 1 คน ทุกคนยังมีชีวิตอยู่ คุณยายหนูก็จากโลกนี้ไปแล้ว (โดยไม่เคยแต่งงานใหม่อีกเลย แม่บอกว่าความรักของคุณยายเป็นเรื่องอมตะ..เศร้าค่ะ) มาพูดเรื่องช้างดีกว่า
แม่เล่าว่า ครอบครัวแม่มีช้างสามเชือก ตัวที่แก่ที่สุดชื่อ แม่ด้วน เพราะหางมันด้วน แม่ จำไม่ได้ว่ามันหางด้วนเพราะอะไร รู้แต่ว่า ทั้งสามเชือกมีควาญช้างประจำ แม่จะผูกพันกับ แม่ด้วน มากกว่าตัวอื่น ๆ เพราะเห็นมันมาตั้งแต่เด็ก และแม่ด้วน เป็นช้างที่มีคนเอามาใช้หนี้คุณตา ไม่ได้ซื้อหามาเลี้ยงเอง
ช้างทั้งฝูง (มีสามเชือก) จะถูกจ้างไปลากซุง ไปทำงานในป่าเป็นเวลาหลาย ๆ วัน บางทีเป็นแรมเดือน คุณตาเป็นครูบ้านนอก พอปิดเทอมก็ไปอยู่ป่า ดูช้างทำงาน พองานเสร็จ คุณตาก็กลับบ้านพร้อมกับทีมช้างและควาญ
แม่หนู อายุเพียง 11 ขวบ ตอนที่คุณตาหนูเสียชีวิตตอนนั้น ทิ้งให้คุณยายหนู (อายุ 37 ปี) เป็นแม่ม่ายแต่วัยเยาว์ ต้องเลี้ยงลูก หกคนด้วยตัวเอง แม่หนูมีน้องชาย4 คน มีพี่สาว 1 คน ทุกคนยังมีชีวิตอยู่ คุณยายหนูก็จากโลกนี้ไปแล้ว (โดยไม่เคยแต่งงานใหม่อีกเลย แม่บอกว่าความรักของคุณยายเป็นเรื่องอมตะ..เศร้าค่ะ) มาพูดเรื่องช้างดีกว่า
แม่เล่าว่า ครอบครัวแม่มีช้างสามเชือก ตัวที่แก่ที่สุดชื่อ แม่ด้วน เพราะหางมันด้วน แม่ จำไม่ได้ว่ามันหางด้วนเพราะอะไร รู้แต่ว่า ทั้งสามเชือกมีควาญช้างประจำ แม่จะผูกพันกับ แม่ด้วน มากกว่าตัวอื่น ๆ เพราะเห็นมันมาตั้งแต่เด็ก และแม่ด้วน เป็นช้างที่มีคนเอามาใช้หนี้คุณตา ไม่ได้ซื้อหามาเลี้ยงเองช้างทั้งฝูง (มีสามเชือก) จะถูกจ้างไปลากซุง ไปทำงานในป่าเป็นเวลาหลาย ๆ วัน บางทีเป็นแรมเดือน คุณตาเป็นครูบ้านนอก พอปิดเทอมก็ไปอยู่ป่า ดูช้างทำงาน พองานเสร็จ คุณตาก็กลับบ้านพร้อมกับทีมช้างและควาญ
แม่เล่าว่า....วันหนึ่งคุณยายบอกลูก ๆ ว่าต้องขายช้างไปหนึ่งเชือก ให้ลูก ๆ ช่วยกันออกความเห็นว่าควรจะขายเชือกไหนดี เสียงเถียงกันดังระงมเพราะลูก ๆ ห้าคน (ที่มีปากเสียงได้) ส่วนอีกคนเล็กมากนอนแบเบาะ ยังพูดไม่ได้ พอโหวตแล้วคะแนนก็เสมอกัน คือ สามเสียง (รวมคุณยาย) ที่บอกว่าต้องขาย แม่ด้วน ส่วนแม่หนูกับพี่สาวและน้องชายคนถัดแม่ไม่อยากขาย แม่ด้วน เพราะมันเชื่องที่สุด ใจดีที่สุด และไม่เคยแผดร้องเสียงดัง ๆ เหมือนเชือกอื่น เมื่อถูกตะขอสับ!
แม่บอกว่าในที่สุดต้องรอจนวันสุดท้ายที่ผู้ซื้อจะมารับช้างไป ให้ช้างทั้งสามเชือก (ที่มีควาญช้างจูง) มาเดินให้พวกแม่ซึ่งอยู่ในบ้าน เปิดหน้าต่างมายืนดู เหมือนนักร้องให้กรรมการเลือก ว่าใครต้องตกรอบ แต่นี่เดินเพื่อจะเลือกว่าใครต้องออกไปจากบ้านเรา ไม่ใช่แพ็คกระเป๋ากลับบ้าน แต่ต้องไปอยู่กับครอบครัวใหม่ ที่เป็นใครก็ไม่รู้..
แม่บอกหนูเสมอว่า ช้างเป็นสัญลักษณ์ของทาสผู้ซื่อสัตย์ และเป็นสัตว์ที่ฉลาดที่สุดอีกด้วย แม่ด้วน ดูเหมือนจะมีลางสังหรณ์ ว่าต้องจากครอบครัวนี้ไป
มันเดินอย่างเชื่องช้า เป็นตัวสุดท้ายไปที่หน้าต่างบานกว้างที่เปิดอยู่ โดยมีพวกแม่ยื่นหน้าสลอนมามองดู"
แม่พยายามอธิบายให้หนูเข้าใจสภาพบ้านไม้ต่างจังหวัด ที่ยังคงมีให้เห็นอยู่ทางภาคเหนือ แม่บอกว่าช้างตัวสูงใหญ่การที่จะดูให้ถนัด จะเงยหน้าดูคงไม่ได้ ต้องอยู่ที่สูง จะได้มองทั่ว ๆ
แม่บอกหนูเสมอว่า ช้างเป็นสัญลักษณ์ของทาสผู้ซื่อสัตย์ และเป็นสัตว์ที่ฉลาดที่สุดอีกด้วย แม่ด้วน ดูเหมือนจะมีลางสังหรณ์ ว่าต้องจากครอบครัวนี้ไป
มันเดินอย่างเชื่องช้า เป็นตัวสุดท้ายไปที่หน้าต่างบานกว้างที่เปิดอยู่ โดยมีพวกแม่ยื่นหน้าสลอนมามองดู"
แม่พยายามอธิบายให้หนูเข้าใจสภาพบ้านไม้ต่างจังหวัด ที่ยังคงมีให้เห็นอยู่ทางภาคเหนือ แม่บอกว่าช้างตัวสูงใหญ่การที่จะดูให้ถนัด จะเงยหน้าดูคงไม่ได้ ต้องอยู่ที่สูง จะได้มองทั่ว ๆ
ช้างเป็นสัตว์ใหญ่ จะลุกจะนั่งทีก็ลำบาก โดยเฉพาะ ?แม่ด้วน? ซึ่งแก่มากแล้ว บางทีก็ป่วยทำงานไม่ได้
วันนั้น แม่ด้วน นั่ง ใต้ต้นมะม่วง กว่าจะค่อย ๆ ลุกมาที่หน้าต่างได้ ก็ถูกตะขอสับไปหลายที แม่บอกว่า มันไม่อยากลุกต่างหาก เพราะรู้ตัวว่าต้องจากไป
แม่ร้องไห้ และจ้องไปตรงนัยน์ตามัน เห็นน้ำตามันไหลริน และอ้อยอิ่งอยู่ที่หน้าต่างอีกนาน กว่าจะถูกควาญช้าง "ไสหัว"มันออกไป แม่ด้วนก้าวย่างอย่างหมดอาลัยตายอยาก...........เลี้ยวโค้งถนน..หายลับไป..ไปจากครอบครัวแม่ตั้งแต่นั้นมา
เสียงร้องของมันยังติดหูแม่มาตลอด แม่หนูเป็นโรค แพ้ช้าง แม่ชอบอ่านหนังสือเรื่องเกี่ยวกับช้าง ถ่ายรูปกับช้าง ยืนจ้องมองตาช้าง หนูรู้ว่าแม่มีแผลที่รักษาไม่หาย..ใจแม่ทุกข์ระทมเกี่ยวกับเรื่อง แม่ด้วน หนูอยากให้แม่เลิกรักช้างเสียที ไม่ใช่เพราะอิจฉาว่าแม่รักช้างมากกว่าหนู แต่หนูสงสารแม่........
แม่ร้องไห้ และจ้องไปตรงนัยน์ตามัน เห็นน้ำตามันไหลริน และอ้อยอิ่งอยู่ที่หน้าต่างอีกนาน กว่าจะถูกควาญช้าง "ไสหัว"มันออกไป แม่ด้วนก้าวย่างอย่างหมดอาลัยตายอยาก...........เลี้ยวโค้งถนน..หายลับไป..ไปจากครอบครัวแม่ตั้งแต่นั้นมา
เสียงร้องของมันยังติดหูแม่มาตลอด แม่หนูเป็นโรค แพ้ช้าง แม่ชอบอ่านหนังสือเรื่องเกี่ยวกับช้าง ถ่ายรูปกับช้าง ยืนจ้องมองตาช้าง หนูรู้ว่าแม่มีแผลที่รักษาไม่หาย..ใจแม่ทุกข์ระทมเกี่ยวกับเรื่อง แม่ด้วน หนูอยากให้แม่เลิกรักช้างเสียที ไม่ใช่เพราะอิจฉาว่าแม่รักช้างมากกว่าหนู แต่หนูสงสารแม่........
ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในป่าของประเทศไทย มีคนยื่นผลไม้ให้ลูกช้างเชือกหนึ่ง มีลูกช้างพังเชือกหนึ่งที่เกิดขึ้นมาเพื่อถูกกักขัง ลูกช้างเชือกนี้ได้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านกับ ผู้ฝึกช้าง ตั้งแต่เพิ่งเกิดมาดูโลกนี้ได้เพียงสองปีเท่านั้น ลูกช้างพังเชือกนี้ไว้วางใจคนในหมู่บ้านเพราะตั้งแต่เกิดมาก็ได้รู้จักมีแต่มนุษย์เท่านั้น
ผลไม้ที่มีคนยื่นให้นั้นอยู่ห่างไกลสุดที่เธอจะเอื้อมถึงได้ เท้ากลมๆ กับขาสั้นๆ ขนาดใหญ่ทั้งสี่ข้างของเธอเดินก้าวไปบนพื้นดินอย่างช้า ๆ เธอได้ยื่นงวงเล็กๆ ผิวย่นกร้านสีเทาออกไปรับผลไม้ด้วยความอ่อนน้อม โดยที่ไม่รู้ว่าในแต่ละย่างก้าวนั้นทำให้เธอเคลื่อนตัวใกล้กับกับดักเข้าไปทุกที รวมทั้งการทารุณกรรมตลอดเวลาทั้งเจ็ดวันจะมีผลต่อสภาพจิตใจของเธอ
เธอยังอยู่ในวัยที่เจริญเติบโตและขณะนี้มีขนาดไม่สูงไปกว่าคนในหมู่บ้าน ที่ซึ่งแอบตีแผ่วงล้อมลูกช้างพังเชือกนี้ไว้ ขณะที่ลูกช้างย่างก้าวไปข้างหน้า ชายสองคนใช้บ่วงขนาดใหญ่คล้องคอลูกช้างพังนี้ไว้ ด้วยความตื่นตระหนกเธอถอยหลังและพยายามให้หลุดออกจากบ่วงนั้น แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว การกักกันได้เริ่มขึ้นและไม่มีทางที่จะหนีรอดไปได้
ผลไม้ที่มีคนยื่นให้นั้นอยู่ห่างไกลสุดที่เธอจะเอื้อมถึงได้ เท้ากลมๆ กับขาสั้นๆ ขนาดใหญ่ทั้งสี่ข้างของเธอเดินก้าวไปบนพื้นดินอย่างช้า ๆ เธอได้ยื่นงวงเล็กๆ ผิวย่นกร้านสีเทาออกไปรับผลไม้ด้วยความอ่อนน้อม โดยที่ไม่รู้ว่าในแต่ละย่างก้าวนั้นทำให้เธอเคลื่อนตัวใกล้กับกับดักเข้าไปทุกที รวมทั้งการทารุณกรรมตลอดเวลาทั้งเจ็ดวันจะมีผลต่อสภาพจิตใจของเธอ
เธอยังอยู่ในวัยที่เจริญเติบโตและขณะนี้มีขนาดไม่สูงไปกว่าคนในหมู่บ้าน ที่ซึ่งแอบตีแผ่วงล้อมลูกช้างพังเชือกนี้ไว้ ขณะที่ลูกช้างย่างก้าวไปข้างหน้า ชายสองคนใช้บ่วงขนาดใหญ่คล้องคอลูกช้างพังนี้ไว้ ด้วยความตื่นตระหนกเธอถอยหลังและพยายามให้หลุดออกจากบ่วงนั้น แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว การกักกันได้เริ่มขึ้นและไม่มีทางที่จะหนีรอดไปได้
ชาวบ้านพยายามหลบหลีกงวงที่ลูกช้างฟาดไปมา เธอพยายามหลบหนีและหวีดร้องด้วยความกลัว แต่เสียงที่เปล่งออกไปนั้นไม่มีผลอะไรเกิดขึ้นเพราะแม่ของเธอได้ถูกนำออกไปจากหมู่บ้านล่วงหน้าก่อนนี้แล้ว ลูกช้างพังเชือกนี้มีกำลังมากแต่ก็ไม่สามารถเอาชนะกำลังของคนในหมู่บ้านจำนวนนับสิบๆ คนที่ช่วยกันดึงบ่วงซึ่งบาดเป็นแผลเข้าในผิวหนังบริเวณลำคอของเธอ
กว่าจะมาให้ความบันเทิงแก่ท่านได้ ช้างสังเวยไปจำนวนกี่เชือก
**********************************************
ในความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่ตั้งตนเป็นเจ้าของชีวิตช้าง ก็ยังมีน้ำใจสำหรับช้างผู้ลำบากเสมอ
ขอบคุณโรงพยาบาลช้าง ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่ทรงละเลย ชีวิตของสัตว์ใหญ่ ผู้ไม่มีปากเสียงแต่มีสิทธิ์ ในชีวิตของตนเอง
*******************************
โรงพยาบาลช้างของมูลนิธิเพื่อนช้างเป็นโรงพยาบาลช้างแห่งแรก ของโลก รักษาและบริบาลช้างเจ็บป่วยโดยไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิ้นรักษาช้างทั้งในและนอกโรงพยาบาลช้างฯ แห่งนี้มาแล้วตั้งแต่ปี 2536 จนถึง 10 พฤษภาคม 2553 รวม 3,238 ราย
อ่านเรื่องของซินดี้ที่นี่
ดูวีดีโอ ความรักของแม่ช้างที่มีต่อลูก
กว่าจะมาให้ความบันเทิงแก่ท่านได้ ช้างสังเวยไปจำนวนกี่เชือก
**********************************************
ในความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่ตั้งตนเป็นเจ้าของชีวิตช้าง ก็ยังมีน้ำใจสำหรับช้างผู้ลำบากเสมอ
ขอบคุณโรงพยาบาลช้าง ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่ทรงละเลย ชีวิตของสัตว์ใหญ่ ผู้ไม่มีปากเสียงแต่มีสิทธิ์ ในชีวิตของตนเอง
*******************************
โรงพยาบาลช้างของมูลนิธิเพื่อนช้างเป็นโรงพยาบาลช้างแห่งแรก ของโลก รักษาและบริบาลช้างเจ็บป่วยโดยไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิ้นรักษาช้างทั้งในและนอกโรงพยาบาลช้างฯ แห่งนี้มาแล้วตั้งแต่ปี 2536 จนถึง 10 พฤษภาคม 2553 รวม 3,238 ราย
- ช้างป่วยใน 531 ราย
- ช้างป่วยนอก 531 ราย
- สัตวแพทย์สัญจร 2,176 ราย
- รวมรักษาไปทั้งสิ้น 3,238 ราย
ขณะนี้มีช้างอยู่ประจำคือเจ้าของยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของมูลนิธิ เพื่อนช้างอยู่ 4 เชือก คือ
1. พังอีเข้อ 2. พังอ้วน 3. พังโม่ตาลา 4. พังโม่ชะ
และนอกจากช้างที่อยู่ประจำแล้ว โรงพยาบาลช้างของมูลนิธิเพื่อนช้างยังมีช้างป่วยอื่นและช้างท้องรอตกลูก เข้ารับการรักษาและพักอยู่ในโรงพยาบาลช้างของมูลนิธิเพื่อช้างอยู่ด้วยตลอด
เล่าโดย: หมาซินดี้
อ่านเรื่องของซินดี้ที่นี่
ช้างศึก ยังไม่ถูกใช้งานขนาดนี้
อ้ายไพร่สถุนสกุลต่ำ หนอย มึงหารู้ไม่ว่า ช้าง นั้นนอกจากเป็นสัตว์คู่บ้านเมือง สยามแต่โบราณ แต่ ช้างก็คือสัตว์ ที่ เรานี้จักต้องให้ความเมตตา แก่มัน ขุนทัพสมัยโบราณแม้แต่หิวน้ำแทบปางตาย ยังต้องตักน้ำให้ ม้าศึกกินก่อน แล้วค่อยกินทีหลัง พวกมึงทำสถานที่เลี้ยงหมีแพนด้า ประดุจเคยใช้หมีแพนด้าออกศึก แต่ที่อยู่ช้างกับแทบอยู่ไม่ได้ ช้างบางตัว ที่เพนียดนอกกรุงอโยธยา ยุคนี้ กลับเงียบเหงา หันกลับมาดูช้างสยาม อย่าใช้แรงงานมันหนักเยี่ยงนี้ หากเป็นเยี่ยงนี้ข้าว่าพวกมึงควรไปเป็นตะพุ่นหญ้าช้าง เสีย ชั่วลูกหลาน
อ้ายไพร่สถุนสกุลต่ำ หนอย มึงหารู้ไม่ว่า ช้าง นั้นนอกจากเป็นสัตว์คู่บ้านเมือง สยามแต่โบราณ แต่ ช้างก็คือสัตว์ ที่ เรานี้จักต้องให้ความเมตตา แก่มัน ขุนทัพสมัยโบราณแม้แต่หิวน้ำแทบปางตาย ยังต้องตักน้ำให้ ม้าศึกกินก่อน แล้วค่อยกินทีหลัง พวกมึงทำสถานที่เลี้ยงหมีแพนด้า ประดุจเคยใช้หมีแพนด้าออกศึก แต่ที่อยู่ช้างกับแทบอยู่ไม่ได้ ช้างบางตัว ที่เพนียดนอกกรุงอโยธยา ยุคนี้ กลับเงียบเหงา หันกลับมาดูช้างสยาม อย่าใช้แรงงานมันหนักเยี่ยงนี้ หากเป็นเยี่ยงนี้ข้าว่าพวกมึงควรไปเป็นตะพุ่นหญ้าช้าง เสีย ชั่วลูกหลาน
ดูวีดีโอ ความรักของแม่ช้างที่มีต่อลูก
