ให้หมาอย่างหนูเป็นครูของคุณซักวันหนึ่งได้ไหม

ให้หมาอย่างหนูเป็นครูของคุณซักวันหนึ่งได้ไหม

สวัสดีค่ะ วันนี้หนูรู้สึกอึดอัดมากค่ะ ดูผู้คนรอบข้างแล้ว หนูอยากขออนุญาตให้หมาเป็นครูซักวันหนึ่งเถอะนะคะ เผื่อคน ๆ ทั้งหลายอาจจะได้เรียนรู้อะไร ๆ อีกเยอะ เพราะหนูสังเกตมานานแล้วว่าคนส่วนใหญ่อ่านใจยากจริง ๆ ทำไมไม่ทำอะไรง่าย ๆ อย่างหมาเสียบ้างละคะ ชีวิตจะได้มีความสุข ....

ข้อแรกเลยค่ะไม่ควร ปล่อยให้โอกาสหรือเวลาแห่งความสุขผ่านไปเฉย ๆ อากาศบริสุทธ์และลมที่พัดผ่านใบหน้าทำให้เราปลอดโปร่งกว่าอยู่ในห้องแอร์ ทั้งวัน บางคนอยู่พัทยามาตั้งนาน แต่ไม่เคยไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินเลยค่ะ
หัด งีบหลับเสียบ้าง ใครเป็นคนตั้งกติกาว่าห้ามหลับตอนกลางวัน หนูงีบทุกครั้งที่มีโอกาสค่ะ และตื่นนอนทุกครั้งทำไมต้องพรวดพราดลุกทันที ควรยืดเส้นยืดสายก่อนเสมอ ตอนนี้แม่หนูก็เริ่มทำเหมือนหนูแล้วค่ะ
วิ่งออกกำลังกายทุกวัน วันละนิดละหน่อยก็ยังดี 
ใน วันอันอบอุ่น หยุดพักนอนบนสนามหญ้า ในวันอากาศร้อนดื่มน้ำเยอะ ๆ และหลบร้อนนอนใต้ต้นไม้ เวลามีความสุข เต้นรำสนุกสนาน คุณทำยังงี้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่น๊า..
มี ความสุขกับเรื่องง่าย ๆ เช่นการได้เดินเล่นระยะทางไกล หรือไม่ก็มีความสุขกับการทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย (ไม่ใช่เขี่ย ๆ ทานเพราะกลัวอ้วน) แต่จงหยุดทันทีเมื่ออิ่ม เคยเห็นหมาทานจุกทานจิก ทานไม่คิดชีวิตไหมคะ..น้อยมาก นอกจากคนทำให้หมาเสียนิสัย
ให้ ความสนใจผู้คนรอบข้างและให้โอกาสผู้อื่นเข้าถึงบ้าง ไม่ใช่ไม่มีเพื่อนเลย เพื่อนเก่าก็หายไป เพื่อนใหม่ก็ไม่สร้างเพิ่ม หนูงง
ทำ เสียงคำรามหรือเตือนได้ แต่หลีกเลี่ยงการกัดต่อสู้ หนูเห็นคนชอบชกต่อยกัน บางทีก็เรื่องไม่เป็นเรื่องถึงฆ่าแกงกันก็มี คุณเคยเห็นหมากัดกันจนตายซักกี่ครั้งละคะ แล้วเวลาทะเลาะกันก็ชอบเปรียบเปรยว่า “กัดกันเหมือนหมา”
เวลา คนที่เรารักกลับบ้าน จงวิ่งเข้าไปหา แสดงอาการดีใจทุกครั้งไป (ไม่มีหางส่ายก็อาจจะใช้วิธีอื่นที่ต้องทำเหมือนเดิมได้ทุก ๆ ครั้งน่ะค่ะ)
ถ้าคนที่เรารักกำลังหมกมุ่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เราจงอย่ารบกวน ควรสำรวมและเชื่อฟังเขาบ้าง
เมื่อถูกดุด่า อย่าทำหน้าตาไม่พอใจ แต่จงวิ่งเข้าหาและทำดีเป็นสองเท่า
หาก เป็นวันแย่ ๆ ของคนที่เรารัก จงนั่งใกล้ ๆ เขาและนั่งอย่างเงียบ ๆ (เหมือนหมาค่ะ) อย่าซักถามมากมาย ( ปรกติ หมาอย่างหนูก็มักจะดุนด้วยจมูกเบา ๆ อย่างสุภาพ แค่นี้นายก็แฮ็ปปี้แล้ว) ถ้า ต้องการจับเท็จหรือค้นหาความจริง หนูจะตั้งหน้าตั้งตาขุดหาจนเจอ ไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจค่ะ ตอนนี้หนูกำลังพยายามจับหนูตัวหนึ่งในห้องใต้บันไดให้ได้ ที่จริงมันเป็นหน้าที่ของ “เจ้าแป๋ง” แมวในบ้าน แต่เจ้านั่นจับแล้วกัดจนตาย หนูแค่จะขู่ให้รู้ว่า หนูเหนือกว่าเท่านั้นค่ะ เพื่อปกป้องอานาจักรของตนเอง อย่าให้คนนอกเข้ามากล้ำกลาย (หนูเห็นบางบ้านเปิดประตูอ้าซ่า มีคนเดินเข้าออกได้สะดวกสบาย แล้วจะไม่ให้มีจี้ปล้นได้ยังไงน้อ)
ซื่อสัตย์และจงรักภักดี ข้อเนี๊ยะ ใคร ๆ ก็แย่งตำแหน่งหมาไปไม่ได้ค่ะ หากไม่ใช่เพราะสายเลือด ก็ต้องฝึกเอาเองค่ะ
ไม่พยายามเสแสร้งหรือพยายามเป็นคนอื่นหรืออย่างอื่น (พุดเดิ้ลอย่างหนูไม่เคยอยากเป็นพันธุ์อื่น หรือเพศอื่น )
ขอบคุณที่อ่านเรื่องของหนูค่ะ หากมีข้อความตอนไหนไม่ถูกใจ โปรดให้อภัยด้วยค่ะ คิดเสียว่า หนูปากหมา ไปเอง