บางบทเรียนสั้นๆ จากชีวิตสี่สิบปี

1. ถ้าพยายาม เราอาจเป็นอะไรได้หลายๆ อย่าง แต่เราไม่ต้องเป็นทุกอย่างก็ได้ เป็นในสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข

2. ทำสิ่งที่มีความสุขให้สุดฝีมือ จะมีคนได้รับความสุขจากสิ่งที่เราทำ สิ่งนั้นอาจเป็นอาหารอร่อย ดนตรีเพราะๆ รูปถ่ายสวยๆ หรือการงานทุกชนิด

3. ความรักในการงานเกิดจากความทุ่มเทใส่ใจลงไปในนั้น หากไม่ทุ่มเทก็ยากที่จะรักงานนั้น
4. บางคนรักงานนั้นจึงทุ่มเท บางคนทุ่มเทจึงรัก อะไรเกิดก่อนก็ได้ แต่วงจรที่สมบูรณ์ต้องมีสองสิ่งนี้
5. หากไม่ชอบสิ่งใด อย่าเสียเวลาบ่น แก้ไขให้เป็นสิ่งที่ชอบซะ ถ้าแก้ไม่ได้ก็หนีจากออกมา เอาเวลาไปใช้กับสิ่งที่คุ้มค่ากว่า
6. แยกให้ออกว่าสิ่งใดควรค่าแก่การเสียเวลา สิ่งใดสูญเปล่า เมื่อแยกแล้วก็ทุ่มกับสิ่งที่ควรค่า และวางมือจากสิ่งสูญ
7. อย่ากระโจนลงไปในสมรภูมิแห่งอารมณ์ มีคนยื่นดาบท้าประลองก็แค่ยิ้มให้ แล้วไม่รับดาบนั้นเสีย

8. อาหารอร่อยดีต่อลิ้น อาหารไม่อร่อยดีต่อใจ เราไม่ได้กินอาหารที่ชอบทุกมื้อหรอก รสชาติของชีวิตก็เป็นเช่นนั้น มื้อที่อร่อยคือรางวัล มื้อที่แย่คือการฝึกใจ
9. แยกคนจริงใจกับคนไม่จริงใจให้ออก เพื่อป้องกันความผิดหวังของตนเอง
10. คำหวานมักไม่จริง แต่เราเคลิ้มเพราะอยากให้มันจริงตามที่เขาว่า

...

11. ส่องกระจกบ่อยๆ ไม่ใช่เพื่อเสริมสวยกลบรอยตำหนิ แต่เพื่อมองเห็นรอยตำหนิของตัวเองชัดๆ แล้วไม่มองตัวเองดีงามเกินจริง นั่นมันแค่จินตนาการ
12. อย่าฉลาดเสียจนไม่มีความสุข
13. ลูกชิ้นที่ชอบ ควรกินลูกหนึ่งตอนหิว และถ้าอยากเก็บไว้กินท้ายสุดอีกลูกก็ได้ ถ้าเก็บไว้หมด ช่วงแรกจะไม่มีของโปรดมาลิ้มรสเลย
14. อย่าสุดโต่งกับทุกเรื่อง การลดน้ำหนักที่ดีที่สุดคือได้กินขนมบ้าง การฝึกตนทุกเรื่อง สิ่งสำคัญคือวันที่ยอมหย่อนผ่อนให้ตัวเอง
15. หากการลงมือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีคะแนนเต็มร้อยคะแนน ไปให้ถึงแปดสิบควรดีใจแล้ว อีกยี่สิบก็เอาเรี่ยวแรงมาทำอย่างอื่นบ้าง หรือมีความสุขกับการไม่ทำอะไรบ้าง
16. โรงงานที่ไม่มีสวนดอกไม้เลยนั้นแห้งแล้ง
17. กาแฟกับคุกกี้คั่นเวลา เปลี่ยนห้องทำงานให้กลายเป็นห้องที่รื่นรมย์ขึ้น
18. เก้าอี้นวมนุ่มๆ เอนหลังอ่านหนังสือได้เป็นการลงทุนที่ไม่เสียดายเงิน
19. เช่นกันกับที่นอนดีๆ แพงหน่อยแต่ใช้ไปอีกยี่สิบปี นอนดีก็มีพลัง
20. นอนเมื่อถึงเวลาต้องนอน เพื่อจะมีชีวิตชีวาในเวลาที่ควรมีชีวิตชีวา

...

21. เดินทางท่องเที่ยวควรอ่านเรื่องราวของสถานที่นั้น ประวัติศาสตร์ ความเชื่อ วิถีชีวิตจะปลุกซากปรักและก้อนอิฐให้กลายเป็นอัญมณีแห่งปัญญา
22. ใช้เวลานานขึ้นกับสิ่งที่ชอบหรือสนใจ สิ่งนั้นจะหยิบยื่นคุณค่าบางอย่างให้เรา ผู้คนก็เช่นกัน
23. หลายครั้งปัญญาดีๆ เกิดจากคนตัวเล็กตัวน้อย มิใช่ผู้ห่มห่อตัวเองด่วยความรู้ในตำราและหน้าตาทรงภูมิ
24. อย่ารีบเชื่อคนที่อ่านมาเล่า แต่ยังไม่ผ่านประสบการณ์ตรง
25. อนุญาตให้ตัวเองขี้เกียจบ้างในบางวัน
26. สำรวจตัวเอง หากทรมานใจวันใดแปลว่าความอยากได้เริ่มเกินความสามารถที่มีอยู่
27. เราไม่ได้ต้องการทุกอย่างเพื่อจะมีความสุข เราต้องการความสุขเพื่อจะมีความสุข และความสุขนั้นเกิดขึ้นเมื่อมีเพียงบางอย่างเท่านั้นเอง
28. ฝึกน้อมรับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจในทุกวัน นี่คือหนทางแห่งสันติในหัวใจ
29. อะไรเก่าก็เปลี่ยน อะไรขาดก็หามา อะไรมีเยอะก็ให้คนอื่น
30. ของโชว์มีมากไปจะกลายเป็นขยะ

...

31. ควรมีของไว้ใช้มิใช่ไว้โชว์ ควรมีชีวิตที่ได้ใช้ มิใช่ได้โชว์
32. ความฉลาดจะมีประโยชน์เมื่อทำให้ผู้อื่นมีชีวิตที่ดีขึ้นหรือมีความสุขขึ้น
33. ความฉลาดอันนำมาซึ่งความทรมานคือความโง่แบบหนึ่ง
34. ลดการวิจารณ์ สร้างความเปลี่ยนแปลง
35. ร่วมมือกับคนที่คิดต่างกัน มักสร้างสิ่งใหม่ได้
36. เราอาจจะผิดก็ได้--ทดสิ่งนี้ไว้ในใจเสมอ
37. ในที่แดดจ้า ทาครีมกันแดดและใส่แว่นกันแดด
38. ถุงเท้าที่ย้วยแล้วควรทิ้ง
39. ซื้อรองเท้าดีๆ เพราะมันจะทำให้ดูดีขึ้นมาถึงใบหน้า
40. ของดีไม่ได้อยู่ที่ราคา แต่อยู่ที่รสนิยมคนเลือกสรร

...

41. เมื่อพ่อแม่แก่แล้ว ยอมเขาบ้างก็ได้ แม้เขาจะเข้าใจว่าโลกแบนก็ยอมได้ หากทำให้เขาสบายใจ
42. ยิ้มเถอะ รอยยิ้มของเราคือความสุขของคนที่รักเรา เขาอยากเห็นเรามีความสุข
43. อย่าเรื่องมาก แล้วชีวิตจะมีเรื่องน้อย
44. อ่านหนังสือดีๆ เดือนละเล่มเป็นอย่างน้อย
45. หัวเราะลั่นๆ กับเพื่อนสักเดือนละครั้ง มากกว่านั้นยิ่งดี
46. พาตัวเองออกจากพื้นที่ปลอดภัยเพื่อเติบโต และกลับสู่อ้อมกอดเพื่อผ่อนพัก
47. วิ่ง และออกไปโดนแดดบ้าง อย่าใช้ชีวิตราวกับโลกคือห้องแอร์
48. ยิ้มให้ตัวเองและช่างตัดผม เวลาตัดออกมาแล้วเด๋อ
49. ใช่ ยิ้มให้ความเด๋อด๋าของตัวเองในทุกเรื่อง
50. บอกตัวเองว่าเราเป็นคน ไม่ใช่เทพ ผิดได้ โง่ได้ คนอื่นก็เช่นกัน ให้อภัยตัวเอง ให้อภัยคนอื่นเสมอ ไม่มีใครอยากโง่ อยากร้าย อยากห่วยแตกหรอก ความรักและการให้อภัยจำเป็นสำหรับมนุษย์ผู้ไม่สมบูรณ์แบบทุกคน