โดย ศาสตราจารย์ นายแพทย์ สุด แสงวิเชียร
จัดพิมพ์โดย บี พี พี เอส มี.ค. ๒๕๒๙ ------------------------------------------------------------------ คำนำ
แม้ศาลฎีกาจะพิพากษาคดีสวรรคตมาแล้วเป็นเวลานาน และตัวผมเองจะยังคงสนใจเกี่ยวกับกรณีนี้อยู่ต่อมา ผมก็ไม่เคยคิดหรือพยายามจะเขียนเรื่องราวต่างๆ ที่ผมบังเอิญเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยในฐานะแพทย์และนักศึกษาวิชากายวิภาคศาสตร์ออกมา ทั้งนี้เพราะคดียังไม่ถึงที่สุด จับคนร้ายไม่ได้ และไม่มีบทความหรือหนังสือหรือคำบอกเล่าใดให้ความแน่ชัด แต่เมื่อผมครบเกษียณอายุ บุตรผมได้มารบเร้าให้เขียนเป็นบันทึกส่วนตัวขึ้น โดยกล่าวว่าขณะนี้พยานฝ่ายแพทย์หลายคนก็ล่วงลับไป ผู้ที่เหลืออยู่ก็ไม่สนใจที่จะเขียน แม้สนใจเขียนก็อาจจะขาดหลักฐาน ถ้าที่ผมยังมีอยู่ก็น่าเขียนไว้ นอกจากจะเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์แล้ว ส่วนที่ผมเข้าไปเกี่ยวข้องอาจจะเป็นความรู้ในทางการแพทย์บ้างก็ได้ ผมจึงตกลงเขียนขึ้นแต่ขอร้องว่าให้พิมพ์เมื่อผมถึงแก่กรรมแล้ว ผมจึงไปรื้อแฟ้มบันทึกเหล่านี้ขึ้น ข้อความบางตอนขาดหายไปบ้างแต่ก็ไม่เสียความหมาย ข้อความที่เขียนนอกจากเขียนจากความจำบ้างแล้วส่วนใหญ่จะมีเอกสารอ้างอิงซึ่งรวบรวมไว้ในท้ายของหนังสือนี้ ข้อความที่ปรากฏเมื่อพาดพิงไปถึงตัวบุคคลใดนั้นเป็นข้อความจริงตามที่ผมบันทึกไว้ ไม่ได้เกิดจากความจึหรือเจตนาเป็นอย่างอื่น ผมจึงขออภัยและโปรดอโหสิให้ผมด้วยถ้าบทความนี้จะมีตอนใดกระทบกระเทือนไปถึงท่านผู้นั้นบ้าง
สุด แสงวิเชียร
|
|
No comments:
Post a Comment
เชิญแชร์ความคิดเห็นที่นี่ค่ะ